Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Raciborzu | Kościół św. Jakuba w Raciborzu | Parafia św. Mikołaja w Raciborzu |Parafia Matki Bożej Raciborskiej | Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Raciborzu|
Jest to jeden z najstarszych kościołów parafialnych na Górnym Śląsku, jedyny, która zachował cechy typowe dla stylu wczesnogotyckiego. Według tradycji świątynia powstała w 1205 roku za rządów księcia Mieszka I Plątonogiego. Budowniczymi świątyni byli osiedlający się w Raciborzu przybysze z terenów Niderlandów – Flamandczycy i Walonowie. Pierwotny kościół w większości spłonął w 1300 roku, lecz szybko go odbudowano. Z tego okresu pochodzi nawa główna z gwiaździstymi sklepieniami we wschodniej części oraz prezbiterium z unikalnymi cechami wczesnego śląskiego gotyku. Świątynia zachowała swoją pierwotną bryłę, zbudowaną w stylu gotyckim. We wnętrzu znajdują się gwiaździste sklepienia.
Aktualny proboszcz: Ks. dr Marian Obruśnik
Kościół św. Jakuba to jedyna pozostałość po klasztorze dominikanów. Jego powstanie wiąże się z sprowadzeniem zakonu Dominikanów około 1258 roku. Prawdopodobnie w tym samym roku został konsekrowany przez biskupa wrocławskiego Tomasza I. Obecny wygląd budowli pochodzi z początków XV wieku, po pożarze z 1300 roku[2]. Jest to gotycka budowla orientowana, która posiada jedną, szeroką nawę. Od strony wschodniej poprzedzona jest wieloprzęsłowym chórem. Elewacja zachodnia od strony Rynku posiada wystrój neoromański, natomiast wieży i elewacjom bocznym przywrócono styl gotycki za sprawą raciborskiego architekta Stracke'go. Po prawej stronie od głównego wejścia znajduje się marmurowy krzyż, który stoi tam od czerwca 1874 roku. Natomiast po drugiej stronie znajduje się pomnik św. Jana Nepomucena sprzed 1720 roku.
Obecnie odbywają się w nim Msze Święte w języku niemieckim oraz nabożeństwa dla młodzieży. Jest kościołem filialnym, należącym do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Raciborska parafia obejmująca swym zasięgiem dzielnicę Starej Wsi, powstała przed 1296 r., należąca do dekanatu raciborskiego leżącego w diecezji opolskiej.
Aktualny proboszcz:ks. Adrian Bombelek
Raciborska, rzymskokatolicka parafia, która swym zasięgiem obejmuje południowo-wschodnią część Nowych Zagród - jednej z dzielnic miasta. Parafia należy do dekanatu raciborskiego w diecezji opolskiej. Pierwszy kościół drewniany powstał tutaj w 1432, a obecny murowany wykonany w stylu barokowym pochodzi z 1727 roku. Konsekracji dokonał biskup Eliasz Daniela von Sommerflekl w dniu 25 września 1736 roku. Parafia została utworzona w 1937 roku, a erygowano ją z terenu parafii św. Mikołaja. Ołtarz pochodzi z 1870 i posiada wystrój neobarokowy. Po obydwu stronach ołtarza znajdują się trzy kolumny, u góry usytuowany jest obraz św. Anny z 1893, środek ołtarza, ponad tabernakulum, zajmuje obraz Matki Bożej. Oprócz cudownego obrazu, zabytkami w kościele są dwa boczne ołtarze - Najświętszej Krwi i Świętego Krzyża, pochodzące z końca XVII wieku Co roku do Sanktuarium Matki Bożej Raciborskiej przybywa 18 pielgrzymek z okolicznych parafii oraz pielgrzymi indywidualni. Od najdawniejszych czasów przychodzi tu procesja z parafii św. Mikołaja ze Starej Wsi, od 1698 roku, od wielkiego pożaru Raciborza, kościół odwiedza procesja z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, od 1831 roku, od czasu epidemii cholery, przybywa w każdym roku procesja z parafii św. Jana z Ostroga. Przychodzą tutaj pielgrzymki z różnych miejscowości ziemi raciborskiej, także z innych odleglejszych ośrodków miejskich i wiejskich
Aktualny proboszcz:ks. Henryk Jaroń
Największa raciborska parafia obejmująca tzw. Nowe Zagrody, powstała w 1935 roku, należąca do dekanatu raciborskiego leżącego w diecezji opolskiej. Kościół wybudowana staraniem księdza Jerzego Schulza w latach 1934-1935 w formie rotundy z dużą kopułą. Fundusze na budowę kościoła pochodziły z kolekt i ofiar parafian z kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Raciborzu, które zbierano przez kilka lat. 20 października 1935 roku metropolita wrocławski kardynał Adolf Bertram dokonał konsekracji świątyni. Półtora roku później jej pierwszym proboszczem został mianowany ksiądz Jan Post. Działania wojenne spowodowały poważne zniszczenia kościoła. 29 marca 1945 roku kościół został poważnie uszkodzony, zostało zniszczone sklepienie, które odbudowano w latach 1947-1948. Ksiądz Jan Post w 1976 roku został przeniesiony na emeryturę, a jego miejsce zajął ksiądz Alojzy Jurczyk, który zarządzał parafią do swojej śmierci - lipiec 2005. W czasie ciężkiej choroby księdza proboszcza, od 2002 roku parafią zarządzał tzw. Administrator. Funkcja ta sprawowana była najpierw przez księdza Piotra Sługockiego, a następnie przez księdza Adama Rogalskiego, którego 1 października 2005 roku Biskup Ordynariusz mianował proboszczem. Przez blisko 30 lat dokonano wielu inwestycji, m.in. wyremontowano dach i elewację kościoła, ufundowano trzy nowe dzwony oraz 39-głosowe organy. W latach 1989-1991 wybudowano nowy dom parafialny, w którym katechizuję się dzieci i młodzież.